Sokrates’in idam edilmesinin ardından onun çevresinden farklı öğrencileri de yeni felsefelerin oluşmasına kaynaklık edecek görüşler ortaya koymuşlardır. Polis’e özgü değerlerin çökmeye başladığı siyasal koşullarda ortaya çıkan düşünce sistemleri, birey ve toplum arasındaki bağların da zayıfladığına işaret etmektedir. Sokrates’in çevresindekilerden olan ve daha sonra yeni felsefelerin oluşmasına kaynaklık edecek görüşler ortaya düşünürlerden biri, Atinalı Antisthenes (İÖ 444-368)’tir. Antisthenes, Sokrates’in maddi zenginliklere kapılmama, azla yetinme gibi yaşam ilkelerini benimsemiş ve Atina’da kendi okulunu kurmuştur.
Kynikler Okulu’nun kurucusu olan Antisthenes’e göre yaşamın amacı mutluluktur ve mutluluğa ancak erdemli olmakla ulaşılır. Erdemli olmak ise, toplumsal değerlere ve dayatmalara kayıtsız kalıp yalın bir yaşamla mümkün olur. Bu görüşün uygulamada en iyi temsilcisi, Sinoplu Diogenes (İÖ 411-323) olmuştur. Bir Hellen kolonisi olan Sinope’de doğmuş olan Diogenes, aldığı sürgün cezasının ardından Atina’ya gelmiş ve burada Antisthenes’in öğrencisi olmuştur. Gerçek erdemin kişinin kendi duygularına egemen olması görüşünden yola çıkarak toplumsal bağımlılıklardan ve zorunluluklardan kurtulmuş, doğaya uygun yaşama başlamış ve böylece özgürleşmiştir. Bu yaşam biçimini, Atina’nın ardından Korinthos’ta sürdürmüştür. Kyrene Okulu’nun kurucusu Aristippos (İÖ 435-335) da Sokrates’in çevresindendir ve o da yeni felsefelerin oluşmasına kaynaklık edecek görüşler ortaya koymuştur . Kyrene, Kuzey Afrika’da günümüz Libya kıyılarında bir Hellen kolonisi olarak kurulmuştur. Aristippos burada doğmuş ancak Atina’da Sokrates’in eğitimine girmiş ve aynı zamanda Sofistlerden de eğitim almıştır.
Aristippos felsefesi, bireysel haz üzerine kurulmuştur. Kyniklerin aksine toplumsal nimetlerden yüz çevirmezler ve katı ahlaki tutumları yoktur. Aksine bireyin hazza ulaşması için toplumsal nimetlerden yararlanmak öngörülmüştür. Çünkü bu felsefi görüşte amaç, rahat ve keyifli bir yaşama ulaşmak, hazzı yakalamaktır. Bu durumda ihtiyaç duyulan ve iyi olarak kabul edilen tek şey hazdır. Diğer tüm şeyler, hazzı sağladıkları, haz verdikleri ölçüde iyidir. Böylesi bir felsefi görüşte tüm toplumsal değerler yok sayılmış olur ve devlet ve topluma ilişkin tüm değerlerin önüne bireysel haz geçmiştir. Öyle ki dünyanın zevkine ulaşmak için özgürleşmeyi isterler. Görüldüğü gibi, her iki felsefe okulunda da birey, toplumdan bağımsızdır. Düşünürleri, kendilerini hiçbir polis’e bağımlı hissetmezler ve bireysel özgürlük en geniş ölçüde yaşanır. Bu yaşam algısına, tümüyle dönemin siyasal koşullarıyla uyumlu olarak kosmopolis, kosmopolites ve apolis kavramları eşlik edecektir.
