Yeniçeriler ve bostancılar arasında hizmet görmüş olanlarla Enderûn ve Enderüna eleman yetiştiren Edirne, Galatasaray, İbrâhim Paşa, İskender Paşa sarayları gibi yerlerden iç oğlanları ve büyük fedâkârlığı görülen garîb yiğitlerden alınan fertlerle vücûda getirilmiş bir sınıftı. Yeniçeriler ve diğer piyade sınıfları gibi maaşlı idi. Tımarlı sipahilerden ayırmak için bunlara, kapıkulu süvarisinden başka bölük halkı da denilirdi. Daha sonraları yalnız sipahi demekle de, kapıkulu süvarisi kastedildi.
Kapıkulu süvari ocağına alınmasına bölüğe çıkmak denilir ve bu suretle buradaki boşluklar doldurulurdu. Altı bölük olan kapıkulu süvari ocağına gerek saraylardan gerek yeniçeri ocağından geçenlere bir hayvan veya hayvan parasıyla beraber yay ve ok akçesi adıyla bir mikdâr para verilirdi.
Murâd-ı Hüdâvendigâr zamanında kurulan kapıkulu süvarileri başlangıçta sipahi ve silahdâr olmak üzere iki kısım idi. Bu iki kısım süvariden sonra derece derece aşağıya doğru ulûfeciyân-ı yemin (sağ ulûfeciler) ve ulûfeciyân-ı yesâr, (sol ulûfeciler) ve gurebâ-ı yemîn (sağ garibler) ve gurebâ-ı yesâr (sol garibler) isimleriyle on beşinci asır ortalarına doğru diğer dört kısım kapıkulu süvârîsi daha ihdas edilerek, süvarilerin hepsi altı bölüğe tamamlandı. Kapıkulu süvarisinden her bölüğün vazîfesi ayrı ayrı idi.
