Artan refah ve zenginlik, Klasik Dönem’de sanat ve kültürün gelişmesini sağlamış, Atina tragedya ve komedyalarının en önemli yapıtları bu dönemde verilmiştir. Oyun yazarlarından öne çıkan Aiskhylos (İÖ 525-456), Sophokles (İÖ 496-406) ve Euripides’in (İÖ 484-406) tragedyaları ile Aristophanes’in (İÖ 450-385) komedya oyunları her ne kadar konularını mitolojiden alsalar da oyunlarda güncel iç ve dış politikalar ve toplumsal olaylara göndermeler yapılmıştır.
Örneğin Aiskhylos’un Zincire Vurulmuş Prometheus’u, Sophokles’in Kral Oidipus ve Antigone adlı oyunları, Euripides’in Yalvarıcılar’ı siyasal söylemi belirgin olan oyunlar arasındadır. Örneğin İÖ 422 yılında sahnelenmiş olan Antigone adlı oyunun baş karakteri Antigone, devletin baskısına karşı kişi özgürlüğünü savunmakta ve adalet kavramını sorgulamaktadır. Komedyada siyasal hiciv daha ağır basar; önemli insanlar yerilir ve izlenen iç ve dış politikalara tepkiler daha net dile getirilir. Aristophanes komedyaları konuya ilişkin birçok örnek barındırmıştır. Bu durum, Aristophanes’in yaşadığı siyasal koşullarla ilişkilendirilmiştir. Aristophanes, Peloponnesos Savaşları’nın vuku bulduğu dönemde yaşamış, savaşın olumsuzluklarını yaşayan bir yurttaş olarak Atina politikalarına şiddetle karşı çıkmıştır. Eserlerinde Atina ve kurumlarını hedef almıştır. Ayrıca yurttaşlarını demagogların etkilerinden kurtarmak istemek arzusundan dolayı çağın düşünürlerine saldırmıştır.
Aristophanes’in örneğin Kömürcüler adlı oyununda Peloponnesos Savaşları’nın halk üzerinde neden olduğu duygular sezilir. Lysistrata adlı oyununda ise, Atinalı ve Spartalı kadınların birleşip Peloponnesos Savaşları’nı bitirmeye çabalaması anlatılmaktadır. Eşek Arıları’nda polis’in en önemli kurumlarından mahkemelerin durumu hicvedilir. Aristophanes Kuşlar adlı oyununu Sicilya Seferi’nde alınan bozgundan bir yıl sonra yazmıştır. O günlerin sıkıntılı Atina’sından kaçarak gökyüzünde kuşların yönettiği bir ülke, dolayısıyla siyasal ütopya konu edilir. Bulutlar adlı oyunu ise, toplumun geleneklerine aykırı düşüncelere sahip olduğu ve gençlerin ahlakını bozduğu için suçladığı çağdaşı olan Sokrates’e ve Sofistlere yönelttiği eleştirilerin oyunudur.
